ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗ ΛΗΜΝΟ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΕΜΕΝΑ
    • ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ
  • ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
    • για παιδιά
    • για ενήλικες
    • για ηλικιωμένους
    • ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ
    • ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
    • ΣΥΝΤΟΜΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
  • ΝΕΑ
    • ΔΩΡΕΑΝ ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ
    • diadromes
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
    • ΠΕΡΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ

Πως μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον όταν έχει έντονο άγχος ή κατάθλιψη; Τι χρειάζεται να λέμε;

3/26/2018

0 Comments

 
Αυτή είναι μία πολύ συνηθισμένη ερώτηση η οποία απασχολεί συχνά τις οικογένειες και τους κοντινούς ανθρώπους όσων υποφέρουν από έντονο και διαρκές άγχος ή καταθλιπτικά συμπτώματα. Άθελά τους, μπορούν να οδηγήσουν τον ασθενή σε ακόμη πιο δύσκολη θέση, ή να τον κάνουν να απομονωθεί ή να νιώσει ντροπή για ό,τι του συμβαίνει.

Αρχικά, αξίζει να πούμε με σαφήνεια ότι αυτά τα συμπτώματα ούτε τα προκάλεσε το ίδιο το άτομο στον εαυτό του, ούτε του είναι τόσο εύκολο να απαλλαχτεί από αυτά μηχανικά.

Έτσι, φράσεις όπως «Δεν είναι τίποτα, είναι όλα στο μυαλό σου» ή «Μην αγχώνεσαι και μη στεναχωριέσαι», «Τι σου λείπει και αισθάνεσαι έτσι;», «Προσπάθησε περισσότερο, δεν προσπαθείς αρκετά», «Όλος ο κόσμος είναι αγχωμένος, εσύ γιατί κατάντησες έτσι;» κι άλλες παρόμοιες, είναι προτάσεις που ενώ χρησιμοποιούνται πολύ συχνά, όχι μόνο δεν είναι ωφέλιμες, αλλά ενδέχεται να οδηγήσουν σε επιδείνωση.

Τo περιβάλλον του ασθενή είναι χρήσιμο να επιδείξει μεγάλη ψυχραιμία, υπομονή, κατανόηση και θαλπωρή στο άτομο που υποφέρει. Να το κάνει να αισθανθεί πως δεν είναι μόνο του ή δεν είναι περίεργο ή δεν έχει τρελαθεί.

Το άγχος και η κατάθλιψη είναι μέσα στη ζωή, είναι ανθρώπινα και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστούν.

Πολύ συχνά, ο ασθενής δυσκολεύεται να ανοιχτεί και να μιλήσει για τα προβλήματά του, καθώς αισθάνεται πως κανένας δεν θα τον καταλάβει ή ότι κάποιος θα τον κρίνει αρνητικά ή θα τον παρεξηγήσει. Δεν υπάρχει λόγος να τον πιέσουμε να μιλήσει αν δεν είναι έτοιμος. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι «Εγώ θα είμαι εδώ για εσένα, να μου μιλήσεις όποτε νιώσεις έτοιμος».
Ακόμη, μπορούμε να του υπενθυμίσουμε πως αυτό που περνάει δε θα είναι αιώνιο, λέγοντάς του πως περάσει, αρκεί να έχει υπομονή. Επίσης, ο ασθενής ενδέχεται να παραβλέπει τα πράγματα της ζωής του που μέχρι πρότινος τον ευχαριστούσαν κι έτσι αξίζει κάποιες φορές να του θυμίσουμε, δίχως να ασκούμε κριτική, πως αυτά τα πράγματα είναι εκεί, όποτε θέλει μπορεί να τα έχει.

Τέλος, όσο κι αν δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε ό,τι περνά ο ασθενής, μπορούμε να του δώσουμε την αίσθηση ότι κατανοούμε την κατάστασή του. Φράσεις όπως «Καταλαβαίνω, πρέπει να είναι πολύ δύσκολο αυτό που ζεις. Είμαι σίγουρος όμως πως θα περάσει, σε εμπιστεύομαι ότι θα το νικήσεις» είναι καταπραϋντικές και θεραπευτικές για τον ασθενή.

0 Comments

Χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας και μέσα στο υπόλοιπο 90% υπάρχουν δυνάμεις που όταν τις αξιοποιήσουμε θα αποκτήσουμε περισσότε

3/15/2018

0 Comments

 
Η απάντηση είναι αρνητική! Η δημοφιλής πεποίθηση ότι καθημερινά χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας και το υπόλοιπο μένει ανεκμετάλλευτο έχει αποδειχτεί εσφαλμένη και αβάσιμη εδώ και πολλές δεκαετίες. Ωστόσο, φαίνεται να ικανοποιεί την βαθιά μας ελπίδα για υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης μας και να επιβεβαιώνει την ιδέα της σύνδεσής μας με «ανώτερες» δυνάμεις.

Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σημείο του εγκεφάλου μας το οποίο δεν χρησιμοποιούμε, καθώς ο εγκέφαλος δημιουργήθηκε μέσα από την εξέλιξη ώστε να είναι λειτουργικός και ωφέλιμος για τον άνθρωπο στο σύνολό του. Όλες οι περιοχές και τα δίκτυα μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου μας έχουν συγκεκριμένη δράση και επιτελούν συγκεκριμένο έργο.
Για παράδειγμα, για να περπατήσουμε πάνω σε μία άσπρη γραμμή στο πάτωμα, πρέπει να ενεργοποιηθούν ορισμένες περιοχές, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ενεργοποιούνται όταν λύνουμε περίπλοκα μαθηματικά προβλήματα, όταν φανταζόμαστε τον μελλοντικό εαυτό μας, όταν κατανοούμε τα συναισθήματα του συνομιλητή μας από τις εκφράσεις του, ή όταν κοιμόμαστε. Όλες οι δραστηριότητες και οι ικανότητές μας έχουν τον δικό τους, «προσωπικό χώρο» στο εγκέφαλό μας!

Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως χρησιμοποιούμε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου μας ταυτόχρονα! Καθώς ακούτε τις συζητήσεις στο ραδιόφωνο και τις κατανοείτε ενεργοποιούνται κάποιες από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου σας, όμως όταν σταματήσετε να ακούτε, αυτές οι περιοχές θα πάψουν να είναι ενεργές. Έπειτα, θα ξεκινήσετε να κάνετε κάτι άλλο, οπότε θα αναλάβουν δράση άλλοι «προσωπικοί χώροι» μέχρι να σταματήσετε ό,τι ξεκινήσατε. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, οπότε δε δραστηριοποιούνται πολλές εγκεφαλικές περιοχές ταυτόχρονα, όμως υπάρχει η δυνατότητα να ενεργοποιηθούν κάποια άλλη στιγμή, όταν τις χρειαστείτε! Έτσι, ολόκληρος ο εγκέφαλός αποτελείται από πάρα πολλούς προσωπικούς χώρους στους οποίους φιλοξενούνται οι ικανότητές μας. Δεν υπάρχει κανένα σημείο του που μένει ανεκμετάλλευτο. Απλά, κάθε στιγμή, ενεργοποιούνται κάποιοι προσωπικοί χώροι και κάποιοι άλλοι σβήνουν.

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες παθολογικές καταστάσεις κατά τις οποίες ενεργοποιούνται άναρχα και αυθαίρετα διάφορες εγκεφαλικές περιοχές, ενώ δε θα έπρεπε. Τέτοιες καταστάσεις είναι οι επιληπτικές κρίσεις, και προσομοιάζουν στο σκεπτικό του «ανεκμετάλλευτου 90%». Αν όμως ενεργοποιούταν την ίδια στιγμή το 90% του εγκεφάλου μας, όπως πρεσβεύει ο μύθος του ανεκμετάλλευτου εγκεφάλου, τότε πιθανόν θα πέφταμε σε σοκ και σε κώμα…

Ο μύθος του 10% έχει καταρριφθεί με πολλούς τρόπους εδώ και πολλές δεκαετίες, όμως ορισμένοι υποστηρικτές του από τους χώρους των δοξασιών της Νέας Εποχής και της Πνευματικότητας έως και τους χώρους των πωλήσεων και της προώθησης προϊόντων τον χρησιμοποιούν ακόμη είτε από άγνοια, είτε σκόπιμα. Αξίζει να θυμάστε πως χρησιμοποιείτε το σύνολο των περιοχών του εγκεφάλου σας, άλλες περιοχές σε μεγαλύτερο και άλλες σε μικρότερο βαθμό… και αυτό σας κάνει ξεχωριστούς!

0 Comments

Ποιος είναι ο ρόλος της θετικής ενέργειας και τι ακριβώς εννοούμε λέγοντας ότι κάποιος είναι καλό να σκέφτεται θετικά;

3/15/2018

0 Comments

 
Η θετική σκέψη είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αναλογίζεται, να σκέφτεται για τον εαυτό του και τον κόσμο, να σχεδιάζει το μέλλον του, να αξιολογεί τις καταστάσεις με τρόπο θετικό, δηλαδή όχι αρνητικό, όχι εστιάζοντας στο πρόβλημα και τις δυσκολίες, αλλά στις δυνατότητες και τις ικανότητες που έχει.

Ένα παράδειγμα θετικής σκέψης θα μπορούσε να είναι αυτό:
Ετοιμάζεσαι να συναντήσεις κάποιους φίλους σου που έχεις πολύ καιρό να δεις και μπορεί να αγχώνεσαι για το τι θα πεις μαζί τους, δεδομένου ότι βρίσκεσαι πολύ καιρό στην ανεργία, δεν είσαι πολύ ικανοποιημένος με τη ζωή σου και τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως θα ήθελες. Μία αυτόματη αντίδρασή σου θα ήταν να ακυρώσεις τη συνάντηση και να προφασιστείς μία δικαιολογία ασθένειας ή κάτι άλλο που θα σε έβγαζε από τη δύσκολη θέση. Αν χρησιμοποιούσες τη θετική σκέψη πιθανόν να σκεφτόσουν ότι και οι υπόλοιποι της παρέας μπορεί να έχουν τις ίδιες δυσκολίες οπότε θα σε καταλάβουν κι έτσι δε θα χρειαστεί να αισθανθείς άσχημα για εσένα, αλλά ότι βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που σε νιώθουν. Μία άλλη σκέψη που θα μπορούσες να κάνεις είναι ότι κάποιος από την παρέα πιθανόν να έχει να σου πει για κάποια προσφορά εργασίας που δεν είχες ακούσει κι έτσι θα ήταν μία καλή ευκαιρία για μία νέα επαγγελματική γνωριμία.

Η θετική σκέψη μας καλεί να βλέπουμε τα πράγματα όχι μέσα από το πρίσμα των προβλημάτων που ούτως ή άλλως υπάρχουν, αλλά μέσα από το πρίσμα των ευκαιριών και των δυνατοτήτων που έχουμε μπροστά μας.

Οι άνθρωποι που σκέφτονται θετικά, γεμίζουν θετική ενέργεια και γίνονται πιο δραστήριοι και πιο δημιουργικοί, ακόμη κι αν υπάρχουν πολλά προβλήματα. Η ενέργειά τους τους βοηθάει να βρίσκουν διεξόδους παρά εμπόδια, αλλά ακόμη κι αν υπάρχουν εμπόδια, τους βοηθάει να τα υπερπηδήσουν.

Η θετική σκέψη είναι μία στάση ζωής που μπορεί ο καθένας, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό να υιοθετήσει στην καθημερινότητά του. Ανάλογα με την προσωπικότητα του καθενός, για κάποιους είναι πιο εύκολο και για άλλους όχι τόσο. Δυστυχώς, δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος τρόπος ενεργοποίησής της, παρά μόνο η συνειδητή επιλογή ότι θέλω να βλέπω τη ζωή μου στο παρόν και στο μέλλον όχι μέσα από τις δυσκολίες που έχω, αλλά μέσα από τις δυνατότητες που διαθέτω για να τις ξεπεράσω.

0 Comments

Ποια είναι η δύναμη της αγκαλιάς και πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί "θεραπευτικά";

3/15/2018

1 Comment

 
Η αγκαλιά είναι μία φωλιά μέσα στην οποία νιώθουμε την ασφάλεια και τη θαλπωρή που μπορεί να μας προσφέρει ο άλλος άνθρωπος.
Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει επανειλημμένως πως όταν δύο άνθρωποι αγκαλιάζονται, πραγματοποιούνται στο σώμα τους ορισμένες βιολογικές αλλαγές οι οποίες είναι ευεργετικές.
Αρχικά, όταν αγκαλιάζεις και σε αγκαλιάζουν ο εγκέφαλός σου παράγει μία ορμόνη η οποία ονομάζεται ωκυτοκίνη. Η ωκυτοκίνη αποκαλείται και ως η ορμόνη της αγάπης και του έρωτα. Η ωκυτοκίνη παράγεται στον εγκέφαλό μας όταν βιώνουμε αισθήματα αγάπης, συμπόνιας και τρυφερότητας. Είναι η ορμόνη η οποία σχετίζεται με τους ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς που δημιουργούνται μεταξύ των ανθρώπων. Για παράδειγμα, παράγεται στο σώμα της μητέρας όταν γεννάει το παιδί της ή και όταν θηλάζει κι έτσι η ορμόνη βοηθάει στην ανάπτυξη του συναισθηματικού δεσίματος μεταξύ μητέρας και παιδιού. Η ωκυτοκίνη παράγεται επίσης και στις αγκαλιές. Κάθε φορά λοιπόν που δέχεσαι ή προσφέρεις μία αγκαλιά, αυτή η ορμόνη διατρέχει το σώμα σου και βοηθάει στο να αισθανθείς αγάπη και θαλπωρή μαζί με τον άλλον.
Ακόμη, έχει βρεθεί ότι η αγκαλιά ρίχνει τους παλμούς της καρδιάς, μειώνει την πίεση του αίματος, ρίχνει τα επίπεδα των ορμονών του στρες και απομακρύνει τους φόβους. Γενικά, μπορούμε να πούμε πως μία αγκαλιά είναι ένα καλό φάρμακο κατά του φόβου, του άγχους, της θλίψης και της αγωνίας.
Οι θεραπευτικές της ιδιότητές της έχουν μελετηθεί και εφαρμόζονται πολύ καλά στη βρεφική ηλικία και ειδικά στα πρόωρα γεννημένα βρέφη. Το θεραπευτικό μασάζ και η θεραπευτική αγκαλιά είναι κάποιες καλά αναγνωρισμένες μέθοδοι για την αποκατάσταση του έντονου στρες που βιώνουν τα νεογέννητα, ειδικά τα πρόωρα. Έρευνες έχουν δείξει, πως τα βρέφη που αγκαλιάζονται πολύ από τη μητέρα τους μόλις γεννηθούν είναι λιγότερο επιρρεπή στο άγχος στη μετέπειτα ζωή τους.
Μία αγκαλιά φυσικά, μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά και αργότερα, στην παιδική, την εφηβική ή την ενήλικη ζωή γιατί λειτουργεί ως ένα καταφύγιο, ως ένα ασφαλές μέρος στο οποίο μπορεί κάποιος να κουρνιάσει για να ησυχάσει από το άγχος και να βιώσει θαλπωρή και ασφάλεια.
Η αγκαλιά είναι το πιο ανθρώπινο φάρμακο κατά του άγχους και γι’ αυτό μπορείς να το χρησιμοποιείς άφοβα!

1 Comment

Ποιά είναι η δύναμη των σκέψεων και πως αυτές διαμορφώνουν αυτό που είμαστε;

3/15/2018

1 Comment

 
Για να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη της σκέψης μας, αρκεί να θυμηθούμε πότε ήταν η τελευταία φορά που αποφύγαμε μία κατάσταση, γιατί φοβόμασταν να την αντιμετωπίσουμε, αλλά όταν η κατάσταση ξεκαθάρισε, συνειδητοποιήσαμε πως δεν υπήρχε κανένας λόγος να την είχαμε αποφύγει. Οι σκέψεις από μόνες τους ήταν ικανές να επηρεάσουν τόσο τη συμπεριφορά μας, όσο και να μας οδηγήσουν να πιστέψουμε πως αυτό που υπήρχε μέσα στο μυαλό μας ήταν και η πραγματικότητα. Συνήθως όμως οι σκέψεις, είναι απλά σκέψεις κι όχι η πραγματικότητα.
Θα ακούσουμε πολλούς να λένε ότι είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε και θα μπορούσαμε να πούμε πως εν μέρει έχουν δίκιο. Η δύναμη των σκέψεων είναι τόσο μεγάλη που μπορεί να διαμορφώσει όχι μόνο το πώς συμπεριφερόμαστε και αισθανόμαστε, αλλά ακόμη και την προσωπικότητά μας.
Οι σκέψεις είναι ο εσωτερικός μας μονόλογος και οι εσωτερικές μας εικόνες. Δημιουργούνται πολλές φορές με βάση τα ερεθίσματα που παίρνουμε από το περιβάλλον, κι έτσι έχουν μία δόση πραγματικότητας. Συνήθως, όταν οι σκέψεις είναι πολύ έντονες ή μακροχρόνιες γίνονται αναπόσπαστα στοιχεία του εαυτού μας και του χαρακτήρα μας κι αυτό τις κάνει ακόμη πιο ισχυρές.
Ένα παράδειγμα είναι η λεγόμενη αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αυτή είναι μία κατάσταση στην οποία είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως τα πράγματα θα είναι χειρότερα στο μέλλον, ή ότι εγώ δεν είμαι ικανός να τα βγάλω πέρα. Έτσι ασυναίσθητα και ασυνείδητα κάνουμε τα πάντα για να επιβεβαιώσουμε την πρόβλεψή μας. Τα πράγματα μπορεί από μόνο τους να μην είναι άσχημα, ή εγώ μπορεί να είμαι πολύ ικανός. Όταν όμως πείθω τον εαυτό μου πως δεν είμαι, καθοδηγώ τις καταστάσεις στην αποτυχία. Κι αυτό επιβεβαιώνει την ανικανότητά μου, κι έτσι αυτή διαμορφώνει τον χαρακτήρα μου και τη γνώμη μου για τον εαυτό μου.
Η ισχύς των σκέψεων είναι ένα τεράστιο πεδίο μελέτης της ανθρώπινης φύσης και αξίζει κανένας να του δώσει τη δέουσα προσοχή. Αυτό που μπορούμε να κρατήσουμε από τα παραπάνω είναι πως οι σκέψεις μας ενδέχεται να είναι και λάθος. Αξίζει που και που να τις αμφισβητούμε, πριν διαμορφώσουν αυτό που είμαστε με αρνητικό τρόπο.

1 Comment

Πως καταλαβαίνουμε ότι επηρεαζόμαστε από τους άλλους, περισσότερο από ό, τι ίσως θα έπρεπε;

3/15/2018

0 Comments

 
Καθημερινά επηρεαζόμαστε από τους γύρω μας, είτε το συνειδητοποιούμε, είτε όχι. Ουσιαστικά, οι αποφάσεις που παίρνουμε και οι επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας κατά ένα ελάχιστο, αν όχι μηδενικό ποσοστό είναι καθαρά δικές μας, δίχως να έχουν επιδράσει πάνω μας τα συναισθήματα και οι σκέψεις άλλων ανθρώπων.

Ωστόσο, μπορεί κάποιος να πιάσει τον εαυτό του να είναι πιο επιρρεπής και να παρασύρεται με μεγαλύτερη ευκολία από γνώμες, καταστάσεις και συμπεριφορές περισσότερο συχνά από ό,τι θα ήθελε, ή ενδεχομένως θα έπρεπε.

Μεγάλες πιθανότητες να είναι κάποιος πολύ επιρρεπής στους άλλους ανθρώπους έχει αυτός ο οποίος διατηρεί πολύ στενές, αλλά εξαρτητικές σχέσεις με ένα άλλο άτομο. Εξαρτητικές σχέσεις είναι αυτές στις οποίες δεν μπορούμε να σκεφτούμε τον εαυτό μας μακριά από τον άλλον, τα συναισθήματά μας διαμορφώνονται με βάση τα δικά του συναισθήματα και η διάθεσή μας είναι αποτέλεσμα του εάν ο άλλος άνθρωπος μας αποδέχεται, μας αναγνωρίζει ή αντιθέτως μας απορρίπτει. Ένα άτομο που δημιουργεί σχέσεις εξάρτησης, οι οποίες είναι συνήθως ψυχολογικά μη υγιείς, έχει μία μεγαλύτερη τάση να επηρεάζεται από τους άλλους, είτε έχει στενούς δεσμούς μαζί τους, είτε όχι.

Άλλες περιπτώσεις στις οποίες κάποιος μπορεί να γίνει πολύ επιρρεπής, είναι όταν η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή του είναι χαμηλές. Όταν κάποιος δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, στην αξία του ως άνθρωπος, σε αυτά που μπορεί να καταφέρει, ή εάν δεν αισθάνεται σίγουρος για τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται, τότε είναι πιο εύκολο να επηρεάζεται από τρίτους.

Τέλος, όταν κάποιος δεν έχει μία σαφή ιδέα για τους στόχους του, ή δε γνωρίζει με ακρίβεια τι είναι αυτό που πιστεύει και επιθυμεί, τότε εύκολα μπορεί να βρει λύσεις μέσω άλλων ατόμων κι έτσι μπορεί να υιοθετήσει τις δικές τους οπτικές, πεποιθήσεις, στάσεις και συμπεριφορές.
 Σε κάθε περίπτωση, είναι υγιές και φυσιολογικό να επηρεαζόμαστε καθημερινά μέσω των συναναστροφών μας, μέχρι το σημείο όμως που δε καταρρίπτεται η δική μας προσωπική στάση, ή μέχρι το σημείο που δεν υιοθετούμε άκριτα στάσεις των άλλων. Αυξάνοντας την εμπιστοσύνη μας στον εαυτό μας, οχυρωνόμαστε καλύτερα απέναντι στην επίδραση που έχουν οι άλλοι πάνω μας.

0 Comments

Μπορεί κάποιος να επηρεάσει τα συναισθήματά μας ακόμη και χωρίς να το αντιληφθούμε;

2/28/2018

0 Comments

 
Τα συναισθήματά μας δεν γεννιούνται στο κενό. Έρχονται ως αποτέλεσμα των σκέψεών μας, των φόβων μας, των επιθυμιών μας, των συζητήσεων που κάνουμε, των σχέσεών μας.

Σε όλους μας δημιουργούνται συναισθήματα, σε μεγαλύτερη ή μικρότερη κλίμακα. Σε κάποιους, τα συναισθήματα επηρεάζουν τις συμπεριφορές και τις πράξεις τους άμεσα και σε άλλους πιο έμμεσα. Κάποιοι τα εκφράζουν σε μεγαλύτερο, άλλοι σε μικρότερο βαθμό. Ο τρόπος με τον οποίο κάποιος διαχειρίζεται τα συναιθήματά του είναι καθαρά προσωπικός.

Όμως, θα ήταν λάθος αν λέγαμε πως τα συναισθήματά μας είναι καθαρά προσωπική μας υπόθεση. Οι συναναστροφές μας με τους άλλους διαμορφώνουν τα συναισθήματα που θα μας γεννηθούν σχεδόν αναπόφευκτα και δίχως να το κατανοούμε πάντα. Απλά προκύπτουν μέσα από τις σχέσεις μας με άλλους ανθρώπους, σαν μία φυσική συνέπεια.

Σε αυτό το σημείο μπορούμε να πούμε πως όλοι μας έχουμε συναναστραφεί με ανθρώπους που επιδιώκουν σκόπιμα να μας προκαλέσουν συγκεκριμένα συναισθήματα. Η διαφορά με την προηγούμενη κατάσταση, όπου τα συναισθήματα δημιουργούνται αβίαστα, είναι η σκοπιμότητα.
Μία γνώριμη συνθήκη που μπορεί να γίνει καλό παράδειγμα είναι οι διαφημίσεις. Το μήνυμα της διαφήμισης έχει μία σκοπιμότητα, να μας δημιουργήσει συγκεκριμένα συναισθήματα ώστε να μας καθοδηγήσει στην αγορά.

Άλλες φορές είναι σύνηθες, η σκοπιμότητα κάποιων ανθρώπων να είναι η πρόκληση του συναισθήματος της ενοχής. Τέτοιες σκοπιμότητες εντοπίζονται συχνά στις σχέσεις
γονέα-παιδιού ή στις ερωτικές και συντροφικές σχέσεις. Δεν είμαστε πάντα ενήμεροι για την σκόπιμη προσπάθεια του άλλου να μας δημιουργήσει συγκεκριμένα συναισθήματα, όπως αυτά της ενοχής. Όταν όμως αντιληφθούμε ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει, το πώς θα αφήσουμε αυτά τα συναισθήματα να μας επηρεάσουν ή να διαμορφώσουν τη συμπεριφορά μας είναι δική μας ευθύνη.

Τέλος, δεν υπάρχει κάποια μέθοδος που μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πότε κάποιος προσπαθεί σκόπιμα να μας δημιουργήσει συναισθήματα και να τα χειριστεί. Ένα καλό κριτήριο θα μπορούσε να είναι το πόσο ειλικρινή θεωρούμε αυτόν τον άνθρωπο και το πόσο ειλικρινή σχέση έχουμε μαζί του. Με αυτή την εξήγηση, η σκοπιμότητα είναι αντίθετη του αυθορμητισμού.

0 Comments

Γιατί δυσκολευόμαστε να προχωρήσουμε στη ζωή μας μετά από ένα πρόβλημα που μας προκύπτει;

2/28/2018

0 Comments

 
Οι λόγοι αυτής της δυσκολίας μπορεί να είναι πολλοί και διαφορετικοί ακόμη και για το ίδιο το άτομο.

Ας δούμε όμως τι σημαίνει «δεν προχωράω στη ζωή μου» . Μάλλον αυτή η φράση υποδηλώνει πως παραμένω συναισθηματικά και νοητικά προσκολλημένος σε μία προηγούμενη φάση της ζωής μου, ή σε μία φάση που υπάρχει ακόμη, αλλά θέλω να σταματήσει να υπάρχει. Επίσης, μπορεί να υποδηλώνει ότι δεν νιώθω ικανός και έτοιμος να θέσω στη ζωή μου νέους στόχους οι οποίοι θα με τραβήξουν μακριά από την κατάσταση που με δυσκολεύει.

Φυσικά δεν είναι πάντα εύκολο να θέτεις καινούριους στόχους, ειδικά όταν αισθάνεσαι ότι το πρόβλημα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο που ζει,. Είναι δύσκολο, αλλά δε σημαίνει πως είναι ακατόρθωτο.

Ένας σημαντικός παράγοντας λοιπόν που φαίνεται να μας κρατάει στάσιμους σε μία δυσκολία είναι όταν δεν μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας έξω από το πρόβλημα και χωρίς αυτό. Όσο μένουμε συναισθηματικά και νοητικά αγκυλωμένοι σε μία δυσκολία που υπήρξε ή υπάρχει ακόμη, εμποδίζουμε τον εαυτό μας από να φανταστεί πως θα ήταν η ζωή μας έξω από αυτή τη δυσκολία. Πως θα ήταν όταν το πρόβλημα θα έχει περάσει.

Αυτό δε σημαίνει πως όταν απλά τα φανταστούμε όλα αυτά, το πρόβλημα θα σταματήσει να υπάρχει. Ωστόσο, θα καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας που συνδέονται με αυτή τη δυσκολία, θα αισθανθούμε πιο δυνατοί, πιο βέβαιοι για τον εαυτό μας, με περισσότερη επίγνωση της κατάστασης και όλα αυτά θα μας δώσουν ώθηση για να διεκδικήσουμε τη ζωή που επιθυμούμε.

Φανταστείτε λοιπόν: Πως θα είναι η ζωή σας όταν αυτό που σας δυσκολεύει θα έχει περάσει; Τι μπορείτε να κάνετε σήμερα για να οδηγηθείτε στην καινούρια κατάσταση ζωής που θέλετε;

0 Comments

Πως θα χτίσω μία ειλικρινή σχέση με το παιδί μου ώστε να μην αναγκάζεται να μου λέει ψέματα για τις επιλογές του και ό,τι το προβληματίζει;

2/10/2018

0 Comments

 
Ένα από τα πιο συχνά ζητήματα που προβληματίζει τους γονείς είναι το εάν έχουν δημιουργήσει μία ειλικρινή σχέση με τα παιδιά τους, εάν αυτά τους λένε πάντα την αλήθεια για ό,τι τους συμβαίνει ή τους κρύβουν πληροφορίες ή τους λένε εσκεμμένα ψέματα.
Αρχικά, θα πρέπει να θέσουμε ως δεδομένο πως ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι, όσο άμεση και ανοιχτή σχέση έχουμε δημιουργήσει, ότι ο άλλος στέκεται πάντα με ειλικρίνεια απέναντί μας. Πολλοί γονείς ισχυρίζονται πως γνωρίζουν τα πάντα για τα παιδιά τους και ότι αυτά ποτέ δεν τους κρύβουν τίποτα. Θα έλεγα πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβαίνει στην πραγματικότητα, αλλά ακόμη κι αν συμβαίνει, δεν είναι απαραίτητο ότι είναι υγιές.
Τα παιδιά είναι προσωπικότητες υπό διαμόρφωση, έχουν επιθυμίες, συναισθήματα, ελπίδες, προτιμήσεις. Αλλά έχουν και φόβους. Κι ένας μεγάλος φόβος των παιδιών είναι ότι οι γονείς τους δε θα τους καταλάβουν, θα τους κρίνουν αρνητικά ή θα σταματήσουν να τους αγαπούν αν μάθουν κάτι για αυτά που μπορεί να μην τους αρέσει. Τέτοια συναισθήματα πολύ συχνά λειτουργούν ανατρεπτικά σε μία ειλικρινή σχέση γονέα-παιδιού.
Όπως ειπώθηκε και πριν, ας συμφωνήσουμε πως σαν γονείς δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την απόλυτη αλήθεια των παιδιών μας. Σε μία συζήτηση μαζί τους, μαθαίνουμε μόνο ό,τι τα ίδια θέλουν να γνωρίζουμε.
Έτσι, ο στόχος ενός γονέα θα πρέπει να είναι το να καθοδηγήσει το παιδί να ανοιχτεί μπροστά του όσο το δυνατόν περισσότερο. Για να γίνει αυτό θα χρειαστεί να αντιληφθεί ο γονέας τι είναι αυτό που εμποδίζει το παιδί να το κάνει. Τι φοβάται το παιδί ότι θα συμβεί αν μιλήσει με ειλικρίνεια στον γονέα; Θα το υποτιμήσει; Θα το παραμελήσει; Θα πάψει να το αγαπάει και να το θέλει για παιδί του; Όσο υπερβολικές κι αν ακούγονται αυτές οι φράσεις, πολύ συχνά κυριαρχούν στο μυαλό ενός παιδιού και το οδηγούν να πει ψέματα ή να κρύψει την αλήθεια του.
Ο γονέας θα πρέπει να δείξει πρώτος τον τρόπο της ορθής επικοινωνίας. Το να ακούς με προσοχή, να ρωτάς με ενδιαφέρον, να εκφράζεις και να προσφέρεις συναισθήματα, να μάθεις να μην κρίνεις τον άνθρωπο αλλά την κατάσταση, να είσαι σταθερός στα λεγόμενά σου, να δείχνεις ότι μπορείς να προσφέρεις λύσεις δίχως γκρίνια, αλλά με κατανόηση, να λειτουργείς ως πρότυπο μίμησης…
Όλα αυτά είναι διαδικασίες στις οποίες ένας γονέας εκπαιδεύεται εφ’ όρου ζωής. Όσο πιο καλά εκπαιδεύεται, τόσο πιο άμεση, ανοιχτή, ειλικρινή, και απαλλαγμένη από φόβο επικοινωνία διατηρεί με το παιδί του.

0 Comments

Ποιες είναι οι ψυχολογικές κα προσωπικές αναζητήσεις που έχουν οι έφηβοι; Πως ξεπερνιούνται οι κρίσεις που προκύπτουν από αυτές τις αναζη

2/10/2018

1 Comment

 
Η εφηβεία είναι ένα στάδιο στο οποίο παρουσιάζονται πολλές αλλαγές τόσο σε βιολογικό, όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Σύμφωνα με πολλές μελέτες, ο σκοπός της εφηβείας είναι να δημιουργηθεί μία προσωπική ταυτότητα η οποία θα συνοδεύει το άτομο στην υπόλοιπη ζωή του.
Με τον όρο ταυτότητα ονομάζουμε την εικόνα που έχει το άτομο για τον εαυτό του, για το ποιος είναι, τι του αρέσει, τι μπορεί να κάνει καλά και τι όχι, με ποιους ανθρώπους θέλει να αναπτύσσει σχέσεις, ποιες είναι απόψεις του για τη ζωή, ποιες είναι οι αξίες του και το όραμα για τον εαυτό του και άλλα.
Η ταυτότητα ενός ατόμου διαμορφώνεται σε όλο το μήκος της ζωής, όμως η εφηβεία παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαμόρφωση.
Έτσι, ο έφηβος μπαίνει στη λεγόμενη κρίση ταυτότητας. Είναι το στάδιο της ζωής του όπου καλείται να διαμορφώσει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του σε όλους τους τομείς και να αποκτήσει κάποιες σταθερές για την ενηλικίωσή του.
Ερωτήματα στα οποία ο έφηβος προσπαθεί να δώσει απαντήσεις αφορούν στο επάγγελμά του, στις σχέσεις του με την οικογένεια, στις αξίες του για τη ζωή, στις θρησκευτικές και ιδεολογικές του πεποιθήσεις, στον σεξουαλικό του προσανατολισμό, τους ρόλους που θα υιοθετήσει στην μετέπειτα ζωή του, και άλλα.
Αυτό δε σημαίνει πως θα βρει απαντήσεις σε όλα, ούτε σημαίνει πως μόλις ενηλικιωθεί θα πρέπει να έχει κατασταλάξει σε όλα τα παραπάνω. Αρκετά συχνά, η κρίση ταυτότητας περνάει τα χρονικά όρια της εφηβείας και απασχολεί το άτομο ακόμη κι ως ενήλικα.
Ωστόσο, για να μπορέσει ένας έφηβος να δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις στις αναζητήσεις του συνήθως προστρέχει σε άλλες πηγές έξω από τον εαυτό του. Για παράδειγμα οι γονείς, λειτουργούν ως πρότυπα στο μυαλό του εφήβου και, ακόμη κι άθελά τους, και επηρεάζουν τις αποφάσεις του. Επιπλέον, ο κοινωνικός περίγυρος, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, οι φίλοι και οι παρέες, άλλοι άνθρωποι που είναι επιτυχημένοι σε κάποιους τομείς, καθηγητές και προπονητές, διαμορφώνουν έμμεσα την ταυτότητα του εφήβου και δίνουν απαντήσεις στις αναζητήσεις του.
Ο σημαντικός ρόλος των γονέων πρέπει να είναι ενθαρρυντικός και όχι καθοδηγητικός. Να ακούει με κατανόηση τις ανησυχίες του εφήβου, όσο παράλογες και να φαίνονται, δίχως να τις κρίνει ή να τις υποτιμάει. Για τον έφηβο είναι πολύ σοβαρές και έχουν σημασία.
Τέλος, ο σκοπός των γονέων θα πρέπει να είναι βοηθήσουν τον έφηβο να γίνει ένας ανεξάρτητος, υγιείς, χαρούμενος και λειτουργικός ενήλικας, και όχι ένα αντίγραφο του δικού τους εαυτού. Για να γίνει αυτό θα πρέπει ο έφηβος να μπορεί να δώσει τις δικές του απαντήσεις, στις δικές του αναζητήσεις.

1 Comment
<<Previous

      Καταχωρήστε εδώ ανώνυμα τη δική σας ερώτηση και πιθανόν να δημοσιευτεί η σχετική απάντηση.

      Αναφέρετε προαιρετικά το όνομά σας
      Αναφέρετε προαιρετικά το email σας
    ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ

Υπηρεσίες

Για παιδιά
Για ενήλικες
Για ηλικιωμένους

Σχετικά

Βιογραφικό
Νέα
Τι είναι η Ψυχολογία;

Επικοινωνία

Τηλέφωνο: 697.34.24.100