Η απάντηση είναι αρνητική! Η δημοφιλής πεποίθηση ότι καθημερινά χρησιμοποιούμε μόνο το 10% του εγκεφάλου μας και το υπόλοιπο μένει ανεκμετάλλευτο έχει αποδειχτεί εσφαλμένη και αβάσιμη εδώ και πολλές δεκαετίες. Ωστόσο, φαίνεται να ικανοποιεί την βαθιά μας ελπίδα για υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης μας και να επιβεβαιώνει την ιδέα της σύνδεσής μας με «ανώτερες» δυνάμεις.
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σημείο του εγκεφάλου μας το οποίο δεν χρησιμοποιούμε, καθώς ο εγκέφαλος δημιουργήθηκε μέσα από την εξέλιξη ώστε να είναι λειτουργικός και ωφέλιμος για τον άνθρωπο στο σύνολό του. Όλες οι περιοχές και τα δίκτυα μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου μας έχουν συγκεκριμένη δράση και επιτελούν συγκεκριμένο έργο.
Για παράδειγμα, για να περπατήσουμε πάνω σε μία άσπρη γραμμή στο πάτωμα, πρέπει να ενεργοποιηθούν ορισμένες περιοχές, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ενεργοποιούνται όταν λύνουμε περίπλοκα μαθηματικά προβλήματα, όταν φανταζόμαστε τον μελλοντικό εαυτό μας, όταν κατανοούμε τα συναισθήματα του συνομιλητή μας από τις εκφράσεις του, ή όταν κοιμόμαστε. Όλες οι δραστηριότητες και οι ικανότητές μας έχουν τον δικό τους, «προσωπικό χώρο» στο εγκέφαλό μας!
Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως χρησιμοποιούμε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου μας ταυτόχρονα! Καθώς ακούτε τις συζητήσεις στο ραδιόφωνο και τις κατανοείτε ενεργοποιούνται κάποιες από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου σας, όμως όταν σταματήσετε να ακούτε, αυτές οι περιοχές θα πάψουν να είναι ενεργές. Έπειτα, θα ξεκινήσετε να κάνετε κάτι άλλο, οπότε θα αναλάβουν δράση άλλοι «προσωπικοί χώροι» μέχρι να σταματήσετε ό,τι ξεκινήσατε. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, οπότε δε δραστηριοποιούνται πολλές εγκεφαλικές περιοχές ταυτόχρονα, όμως υπάρχει η δυνατότητα να ενεργοποιηθούν κάποια άλλη στιγμή, όταν τις χρειαστείτε! Έτσι, ολόκληρος ο εγκέφαλός αποτελείται από πάρα πολλούς προσωπικούς χώρους στους οποίους φιλοξενούνται οι ικανότητές μας. Δεν υπάρχει κανένα σημείο του που μένει ανεκμετάλλευτο. Απλά, κάθε στιγμή, ενεργοποιούνται κάποιοι προσωπικοί χώροι και κάποιοι άλλοι σβήνουν.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες παθολογικές καταστάσεις κατά τις οποίες ενεργοποιούνται άναρχα και αυθαίρετα διάφορες εγκεφαλικές περιοχές, ενώ δε θα έπρεπε. Τέτοιες καταστάσεις είναι οι επιληπτικές κρίσεις, και προσομοιάζουν στο σκεπτικό του «ανεκμετάλλευτου 90%». Αν όμως ενεργοποιούταν την ίδια στιγμή το 90% του εγκεφάλου μας, όπως πρεσβεύει ο μύθος του ανεκμετάλλευτου εγκεφάλου, τότε πιθανόν θα πέφταμε σε σοκ και σε κώμα…
Ο μύθος του 10% έχει καταρριφθεί με πολλούς τρόπους εδώ και πολλές δεκαετίες, όμως ορισμένοι υποστηρικτές του από τους χώρους των δοξασιών της Νέας Εποχής και της Πνευματικότητας έως και τους χώρους των πωλήσεων και της προώθησης προϊόντων τον χρησιμοποιούν ακόμη είτε από άγνοια, είτε σκόπιμα. Αξίζει να θυμάστε πως χρησιμοποιείτε το σύνολο των περιοχών του εγκεφάλου σας, άλλες περιοχές σε μεγαλύτερο και άλλες σε μικρότερο βαθμό… και αυτό σας κάνει ξεχωριστούς!
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σημείο του εγκεφάλου μας το οποίο δεν χρησιμοποιούμε, καθώς ο εγκέφαλος δημιουργήθηκε μέσα από την εξέλιξη ώστε να είναι λειτουργικός και ωφέλιμος για τον άνθρωπο στο σύνολό του. Όλες οι περιοχές και τα δίκτυα μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου μας έχουν συγκεκριμένη δράση και επιτελούν συγκεκριμένο έργο.
Για παράδειγμα, για να περπατήσουμε πάνω σε μία άσπρη γραμμή στο πάτωμα, πρέπει να ενεργοποιηθούν ορισμένες περιοχές, οι οποίες είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που ενεργοποιούνται όταν λύνουμε περίπλοκα μαθηματικά προβλήματα, όταν φανταζόμαστε τον μελλοντικό εαυτό μας, όταν κατανοούμε τα συναισθήματα του συνομιλητή μας από τις εκφράσεις του, ή όταν κοιμόμαστε. Όλες οι δραστηριότητες και οι ικανότητές μας έχουν τον δικό τους, «προσωπικό χώρο» στο εγκέφαλό μας!
Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει πως χρησιμοποιούμε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου μας ταυτόχρονα! Καθώς ακούτε τις συζητήσεις στο ραδιόφωνο και τις κατανοείτε ενεργοποιούνται κάποιες από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου σας, όμως όταν σταματήσετε να ακούτε, αυτές οι περιοχές θα πάψουν να είναι ενεργές. Έπειτα, θα ξεκινήσετε να κάνετε κάτι άλλο, οπότε θα αναλάβουν δράση άλλοι «προσωπικοί χώροι» μέχρι να σταματήσετε ό,τι ξεκινήσατε. Δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, οπότε δε δραστηριοποιούνται πολλές εγκεφαλικές περιοχές ταυτόχρονα, όμως υπάρχει η δυνατότητα να ενεργοποιηθούν κάποια άλλη στιγμή, όταν τις χρειαστείτε! Έτσι, ολόκληρος ο εγκέφαλός αποτελείται από πάρα πολλούς προσωπικούς χώρους στους οποίους φιλοξενούνται οι ικανότητές μας. Δεν υπάρχει κανένα σημείο του που μένει ανεκμετάλλευτο. Απλά, κάθε στιγμή, ενεργοποιούνται κάποιοι προσωπικοί χώροι και κάποιοι άλλοι σβήνουν.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες παθολογικές καταστάσεις κατά τις οποίες ενεργοποιούνται άναρχα και αυθαίρετα διάφορες εγκεφαλικές περιοχές, ενώ δε θα έπρεπε. Τέτοιες καταστάσεις είναι οι επιληπτικές κρίσεις, και προσομοιάζουν στο σκεπτικό του «ανεκμετάλλευτου 90%». Αν όμως ενεργοποιούταν την ίδια στιγμή το 90% του εγκεφάλου μας, όπως πρεσβεύει ο μύθος του ανεκμετάλλευτου εγκεφάλου, τότε πιθανόν θα πέφταμε σε σοκ και σε κώμα…
Ο μύθος του 10% έχει καταρριφθεί με πολλούς τρόπους εδώ και πολλές δεκαετίες, όμως ορισμένοι υποστηρικτές του από τους χώρους των δοξασιών της Νέας Εποχής και της Πνευματικότητας έως και τους χώρους των πωλήσεων και της προώθησης προϊόντων τον χρησιμοποιούν ακόμη είτε από άγνοια, είτε σκόπιμα. Αξίζει να θυμάστε πως χρησιμοποιείτε το σύνολο των περιοχών του εγκεφάλου σας, άλλες περιοχές σε μεγαλύτερο και άλλες σε μικρότερο βαθμό… και αυτό σας κάνει ξεχωριστούς!